میوه ممنوع

بعد از مدتها سلام. 
نمیدونم هنوز هم وبلاگ نویسی و وبلاگ خوانی رواج داره یا نه. اما من دلم برای اینجا و نوشتن در اینجا تنگ شده بود.
امروز داشتم دست و صورت میشستم و به اطرافم نگاه میکردم. 
فکر میکردم من اینجا چکار میکنم؟ واقعا به اینجا تعلق دارم؟
یکدفعه یاد موضوعی افتادم. من اینجام چون تقدیرم این بوده که حداقل مدتی جایی مثل اینجا باشم؟!!!!!! 
من ر.ا. رو قبول نکردم چون درواقع فکر میکردم شرایطی مثل اینو باید تحمل کنم!!! و با خودم فکر میکردم، من که 

خدایا شکرت برای همه چیز

این چند روز (فکر کنم امروز می شد دو روز یا شایدم سه روز. نمیدونم دقیق آخه هر لحظه اش به اندازه یه روز طول میکشه و هر روزش به اندازه ....) خیلی داغون بودم اما اون با حضورش و دعاهاش آرومم کرد!

ممنون خدا جون ازت! که اونو برام نگه داشتی. ممنون!!!

اخطار!

اگه دنبال سرگرمی هستید! اگه دنبال مطالب علمی و مفید هستید!

اگه دنبال وقت گذرونی هستید! و ... اینجا نمونید و برید! به سلامت!

فقط اگه هذیانات ذهن یه دیوانه وقتی که تنهاست براتون جالبه!

میتونید بمونید و اگه حوصله تون کشید بخونیدش!

پس اگه شما هم دیوانه اید و دچار هذیان گویی! خوش اومدین!

که از قدیم گفتن دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید!