جمعه 12 اسفند 1391 |
به ناخدای روی کشتی در لحظه ای که باید تغییر جهت بدهد فکر کنید.
شاید بتواند بگوید «من می توانم این کار را انجام بدهم یا آن را » اما در صورتی که دریانورد نسبتاً خوبی نباشد در آن واحد متوجه می شود که کشتی در هر حال دارد در مسیر معمول خود پیش می رود و از این رو در این لحظه دیگر فرقی نمی کند که این کار را انجام دهد یا آن کار را.
همین امر در مورد انسان نیز صادق است.
اگر فراموش کند که مراقب حرکتش به جلو باشد در نهایت لحظه ای فرا می رسد که دیگر مسئله این یا آن مطرح نخواهد شد.
نه به این دلیل که دست به گزینش زده است بلکه به این خاطر که از اقدام به گزینش و انتخاب غافل شده است.
یعنی به این می ماند که دیگران به جای او دست به انتخاب زده باشند.
چون او خویشتن خود را از کف داده است.
فکر کنم معلوم باشه چی میخوام بگم. اصلا حوصله ندارم توضیح بدم. اصلا حوصله هیچی رو ندارم. حتی خودمو
نظرات شما عزیزان:
نویسنده : شیرین بانو
|